خوشبختی

دکتر شریعتی میگوید:لحظه ها را گذراندیم که به خوشبختی برسیم.غافل از آنکه لحظه ها همه خوشبختی بودند.

خوشبختی عبارت است از احساس لذت بردن ازلحظات زندگی ورسیدن به آرامش با همین امکاناتی که در اختیار ما قراردارد.

همیشه افرادی که فقیرند و بدنبال پول هستند به خود میگویند اگر من پولدار بشم خوشبخترینم.آنهایی که بدنبال زیبایی هستند با خود میگویند اگر من خوشگل بودم خوشبخترین آدمها میشدم.دیگری میگوید اگر فلان کس همسر و شریک زندگی من بشه من به خوشبختی کامل میرسم.و همینطور سلسله وار فکر میکنیم اگر به نداشته ها برسیم به خوشبختی رسیده ایم.واگر آن چیزها دست یافتنی باشه و به آنها برسیم تازه میفهمیم خوشبختی آنهایی نبودند که ما دنبالشان بودیم و باز سلسله وار بدنبال نداشته ها میگردیم.غافل از اینکه خوشبختی در کنار ماست و ما باید با داشته ها لذت ببریم.و بدنبال نداشته ها باشیم اما نه با حسرت و نه با هر قیمتی , که اگر پیدا کردن نداشته ها همراه محروم شدن از آرامش وجدا شدن از خوشبختی کنونی باشد دیگر ارزش رسیدن ندارد.بزرگترین سرمایه هر کدام از ما جوانی است که این سرمایه برای هر کدام ما راه رسیدن به خوشبختی که همانا استفاده بهینه از لحظات عمر و رسیدن به آرامش است را هموار میکند.برای خیلی از ما جوانها داشتن یک شغل مناسب و یک زندگی معمول و معقول و داشتن یک پایگاه برای تبادل احساسات و عواطف و فراهم بودن تفریح ,آزادی و امنیت نسبی خوشبختی به حساب می آید.البته بعضی هم به این مقدار راضی نیستند و مسائل دیگری را در کنار اینها خوشبختی می دانند مانند رسیدن به پول فراوان کسب مدارک عالی تحصیلی ورفتن به یک کشور متمدن برای دست یافتن به یک زندگی ایده آل که البته همه اینها خوب است به شرطی که شخص نخواهد به هر قیمتی به آنها دست پیدا کند.