اگر طول رکوردهای فایل ثابت و معین باشد می توان طول رکورد را مثلاً در راهنمای فایل و یا در مکانی در خود فایل ذخیره کرد. هنگامی که طول رکوردها متغیر باشد برای معین کردن محدوده آنها در بلاک می توان از روشهای زیر استفاده کرد :
1) ذخیره یک علامت ویژه ( مثلاً علامت s در شکل زیر ) که انتهای رکورد را نشان دهد :
2) ذخیره طول رکورد در ابتدای آن
3) ذخیره آدرس نسبی هر رکورد نسبت به ابتدای بلاک در یک جدول مکان نما.
4) استفاده از یک روش ترکیبی برای بالا بردن کارایی(ترکیب روش های 2 و 3)
روشهای مختلف بلاک بندی :
روشهای معروف بلاک یندی عبارتند از :
1- بلاک بندی رکوردهای با طول ثابت : که معمولاً یکپاره یا unspanned هستند.
پارامترهای مورد استفاده :
W : میزان حافظه هرز
WB : میزان حافظه هرز با ازاء هر بلاک
WR : میزان حافظه هرز با ازاء هر رکورد
Tf : تعداد بلاکها در شیار یا فاکتور تراکینگ
W1 : حافظه هرز ناشی از گپ
W2 : حافظه هرز ناشی از نگنجیدن رکورد آخر در بلاک
W3 : حافظه هرز ناشی از نگنجیدن بلاک آخر در شیار
مقدار متوسط W2 برابر R/2 می باشد.
فرمولهای مربوطه :
در شکل فوق چون R3 به طور کامل درون بلاک اول نمی گنجد به صورت دوپاره ذخیره می شود.
فرمولهای مربوطه :
3- بلاک بندی رکوردهای با طول متغیر و یکپاره ( unspanned ) : 
فرمولهای مربوطه :
نوشته شده توسط فرز ها در سه شنبه 88/2/8 و ساعت 7:4 عصر | نظرات دیگران()
