در دیدگاه قرآن، شهیدان و منتظران شهادت، هر دو یک مرتبت دارند و بر قله یک منزلت ایستاده‏اند; فقط به یک شرط; که بر پیمان الهی خویش، همچنان پایدار و استوار باشند.

حضرت حق می‏فرماید:

من‏المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدواالله علیه، فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا.

همانا از مؤمنان، بزرگمردانی هستند که صادقانه به میثاق الهی خود وفا کردند، پس گروهی از آنان بر عهد خود ایستادگی کردند [تا در راه خدا شربت‏شهادت نوشیدند]، و گروهی نیز در انتظار [شهادت]اند و عهد و پیمان خویش را هیچ تغییر ندادند.

در این آیه شریفه، خداوند از «یک گروه‏» سخن گفته و فضیلت‏بلند آنان را به تمامی انسانهای مؤمن و متعهد معرفی می‏کند. آن «یک گروه‏» عبارتند از «مردان بزرگ و مؤمنی که صادقانه به عهد و پیمان خویش وفا کردند». سپس بدین نکته می‏پردازد که از این گروه «مردان الهی‏»، برخی اجلشان سر آمد و در میدان نبرد به شهادت رسیدند، و برخی دیگر سر نیامد و «در انتظار شهادت به سر می‏برند» و خصوصیت‏بزرگ آنان این است که همچنان بر آن عهد و پیمان وفا دارند.

 نوشته شده توسط فرز ها در سه شنبه 88/2/8 و ساعت 7:3 عصر | نظرات دیگران()