در دستانم دو جعبه
دارم که خدا آنها را
به من هدیه داده است.
او به من گفت: غمهایت
را در جعبه سیاه و
شادی هایت را در جعبه
طلایی
جمع کن. من نیز چنین
کردم و غمهایم را در
جعبه سیاه ریختم و
شادی هایم را در جعبه
طلایی! با وجود اینکه
جعبه طلایی روز به
روز سنگین تر می شد
اما از وزن جعبه سیاه
کاسته می شد! در جعبه
سیاه را باز کردم و
با تعجب دیدم که ته
آن سوراخ است!!! جعبه
را به خدا نشان دادم
و گفتم : پس غمهای من
کجا هستند؟! خداوند
لبخندی زد و گفت:
غمهای تو اینجا
هستند، نزد من!

 از او پرسیدم:
خدایا،‌ چرا این جعبه
طلایی و این جعبه ی
سیاه سوراخ را به من
دادی؟ و خدا فرمود:
بنده ی عزیزم، جعبه ی
طلایی مال آنست که
قدر شادیهایت را
بدانی و جعبه سیاه،
تا غمهایت را رها
کنی!

 نوشته شده توسط فرز ها در سه شنبه 88/2/8 و ساعت 6:56 عصر | نظرات دیگران()