آره تو خود تو تویی که الان با قیافه ای حق به جانب و یه نگاه عاقل اندر سفیه به این حروف پرحرف رو صفحه کلیدت داری تند تند تو سری میزنی  و یه خلال پرغرور لبخند یه گوشه از لبت داره تحسینت میکنه آره با توئم هنوزم که از این بازی کلمات از گم شدن تو فریادهای مبهم این حروف لذت می بری بس کن این تحقیرو آره آغوششون محدوده واسه حجم احساس آدمی د بس کن این انتقام احمقانه رو...دست از سرشون بردار خشم توئم از درک کاغذیشون خارجه د بس کن...بس کن...بس کن...بس کن این انتقام احمقانه رو...

 نوشته شده توسط فرز ها در سه شنبه 88/2/8 و ساعت 6:53 عصر | نظرات دیگران()