سکوتم را به باران هدیه کردم تمام زندگی را گریه کردم نبودی در فراق شانه هایت به هر خاکی رسیدم تکیه کردم.
کلمات کلیدی :
نوشته شده توسط فرز ها در چهارشنبه 88/2/9 و ساعت 11:19 صبح | نظرات دیگران()
