اگر چه مثل تو دیوانگی بلد بودم

همیشه پیش تو یک اتفاق بد بودم

تو ماه بودی و بی نردبان به یاد این

که دست من به تو هرگز نمی رسد بودم

چه ساده محو شدم لای دفتر قلبت

چرا که پیش تو یک اسم ساده من بودم

بگو چه رودی از این جا گذشت غیر از تو

که در مسیر عبورش شبیه سد بودم

چگونه عشق نفس می کشید در شعرم

اگر زنده نبودم ، اگر جسد بودم

میان این همه آدم که دوستم دارند

فقط برای تو یک اتفاق بد بودم

 نوشته شده توسط فرز ها در سه شنبه 88/2/8 و ساعت 7:26 عصر | نظرات دیگران()