آلبوم جدید و فوق العاده زیبای بنیامین بهادری با نام 88 با 4 کیفیت متفاوت ... | Exclusive |

ادامه مطلب...

 نوشته شده توسط فرز ها در چهارشنبه 88/2/9 و ساعت 11:29 صبح | نظرات دیگران()

این روزها عجیب قصه ای در جهان به ویژه آمریکا رخ می دهد. بی خانمان‏ها که خود ثروتی انباشته نداشتند که برای خود خانه ای تهیه کنند، به وام بانکی که عبارت از ثروت انباشته ثروتمندان است، روی آورده و با آن خانه ای تهیه کرده بودند؛ اما با رکود اقتصادی که به هر علتی رخ می دهد، از کسب درآمد و پرداخت وام بازمی مانند. بانک ها هم خانه ها را از صاحبانشان بازپس می گیرند و آنان را بی سرپناه می کنند و به خیابان خوابی و چادرنشینی می کشانند و آنگاه خانه های آنان را به مزایده می گذارند و به کسانی قصد ثروت اندوزی دارند، به فروش می رسانند. مع الوصف بانک ها به سود نمی رسند و ورشکسته می شوند. دولت و گنگره امریکا هم به یاری بانک ها که وکیل ثروتمندان است، می شتابند.

در یک طرف کوهی از ثروت در دست معدودی از افراد انباشته می شود و در طرف دیگر افرادی به خاک مذلت می نشینند. آیا این قصه حکایت یک بحران اخلاقی نیست که دامنگیر بشریت شده است؟

جالب این است که برخی هم مثل آقای اکبر گنجی از همین اخلاق که از آن به اخلاق مدرن یا اخلاق توسعه تعبیر می شود، طرفداری می کند و می گوید: اخلاق دینی مانع توسعه و رشد علمی و اقتصادی است؛ چون اخلاق دینی به زهد و آخرت گرایی دعوت می کند.

سخن آقای گنجی دروغی بیش نیست. زهد به معنای بی رغبتی به دنیاست، نه دنیاگریزی. تصور غلط وی متکی به مسیحیت کاتولیک و اسلام صوفیانه است؛ نه اسلام ناب قرآنی و محمدی. مگر جز این بوده است که حضرت داود و حضرت سلیمان پادشاهی داشتند و به معماری و زره سازی می پرداختند. مگر حضرت نوح نبود که کشتی ساخت و مگر پیامبر اسلام(ص) نبود که حکومت کرد و فدیه آزادی اسیران جنگی را آموزش سواد به مسلمانان قرار داد. بنابراین اخلاق دینی نه تنها با رشد علمی و تکنولوژی و پرداختن به دنیا و آبادانی آن منافاتی ندارد که از آفات علم و تکنولوژی غربی هم مصون است.

اخلاق دینی تأکید می کند، از اموال عمومی به نیازمندان داده شود تا ثروت تنها میان ثروتمندان نچرخد:

ما أَفاءَ اللَّهُ عَلی رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُری فَلِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ وَ لِذِی الْقُرْبی وَ الْیَتامی وَ الْمَساکینِ وَ ابْنِ السَّبیلِ کَیْ لا یَکُونَ دُولَةً بَیْنَ اْلأَغْنِیاءِ مِنْکُمْ(حشر، 7)؛ آنچه را که خدا از ثروت ساکنان قریه ها به رسولش داده است، مال خدا و رسول و خویشان و یتیمان و بیچارگان و در راه ماندگان است تا این که میان ثروتمندانتان نچرخد.

به ثروتمندان فرمان می دهد که زیاده از مصرف خود را به نیازمندان بدهند:

وَ یَسْئَلُونَکَ ما ذا یُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ (بقره،219)؛ از تو می پرسند، چه چیزی را انفاق کنند. بگو: زیاده از مال را.

به ثروتمندان می گوید که زیاده مال حق نیازمندان است و آنان حق ریخت و پاش ندارند:

وَ آتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ وَ الْمِسْکینَ وَ ابْنَ السَّبیلِ وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذیراً (اسراء، 26)؛ حق خویشان و بیچارگان و در راه ماندگان را بدهید و ریخت و پاش نکنید.

نیز به ثروتمندان می گوید: تجارت و سود معقول آری؛ اما ربا و سودبادآوره، نه: 

أَحَلَّ اللَّهُ الْبَیْعَ وَ حَرَّمَ الرِّبا (بقره، 275)؛ خدا داد و ستد را حلال و ربا را حرام کرده است.

البته از  ثرومندان نمی خواهد، همه ثروتشان را از کف بدهند و به تنگدستی بیافتند:

وَ لا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلی عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُوماً مَحْسُوراً (اسراء، 29)؛ نه بخل بورز و نه گشاده دستی کن که  سرزنش و درمانده شوی.

به ثروتمندان می گوید: از این ثروت هم خود بهره ببرید و هم به دیگران بهره برسانید:

 وَ ابْتَغِ فیما آتاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنْیا وَ أَحْسِنْ کَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی اْلأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ (قصص، 77)؛ در آنچه که خدا به تو داده است، خانه آخرت را بجوی و بهره ات را نیز از دنیا فراموش نکن و همان طور که خد به تو احسان کرده است، تو هم به دیگران احسان کن و تباهی را در زمین مجوی که خدا تباهکاران را دوست ندارد.

نه این ثروتت را انباشته کنی:

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّ کَثیراً مِنَ اْلأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ وَ الَّذینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا یُنْفِقُونَها فی سَبیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلیمٍ (توبه، 34)؛ ای مؤمنان بسیاری از دانشمندان یهود و مسیحیت اموال مردم به باطل می خورند و مردم را از راه خدا باز می دارند. کسانی که طلا و نقره را انباشته می کنند و در راه خدا انفاق نمی کنند، مژده عذاب دردناک ده.

خلاصه باید نیازمندان از ثروت ثروتمندان بهره مند شوند، چه به طریق انفاق و چه به طریق قرض بدون سود:

فَاتَّقُواْ اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُواْ وَ أَطِیعُواْ وَ أَنفِقُواْ خَیرًْا لّأَِنفُسِکُمْ  وَ مَن یُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ* إِن تُقْرِضُواْ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا یُضَاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ (تغابن، 16-17)؛ پس هر چه توانید از خدا پروا کنید و بشنوید و فرمان برید و انفاق کنید که برای خودتان بهتر است، و هر که بخل خویش نگاه دارد،  رستگار است. اگر خدای را وام نیکو دهید، آن را برای شما دو چندان کند و شما را بیامرزد.

 نوشته شده توسط فرز ها در چهارشنبه 88/2/9 و ساعت 11:27 صبح | نظرات دیگران()

منتقدان به قرآن گاهی به آیاتی از قرآن استناد کردند، بدون این که بررسی کنند، آنها راجع به چه کسانی نازل شده است. ایشان باید بدانند که ما هیچ آیه مطلقی در قرآن نداریم. همه آیات قرآن ناظر به اشخاص و شرایط خاص است. وقتی سخن از کافران می شود، مطلق هرکسی نیست که به خدا یا قیامت باور ندارد و نیز هرگاه نام اهل کتاب به میان می آید، مطلق هرکسی که بر دین یهود یا مسیحیت است، نیست.

حال بنگرید، به یکی از آیات مورد استناد منتقدان. منتقدی نوشته است:

خدا در قران می فرماید: «قاتلُوا اّلَذینَ لایُؤمنُونَ بالله وَ لا باْلَیُومِ الاخَر وَ لایُحَرّمُونَ مَاحَرَّمَ الله وَ رَسُولُه وَ لاَ یَدیِنُونَ دینَ اْلحَقَّ مِنَ اَّلذینَ اوتُوا اْلکِتابَ حَتّی یُعْطُوا اْلجَز‎یةَ عَنْ یَدوَ هُمْ صاغِرُونَ(توبه، 29)؛ بکشید کسانی را که به خدا و روز آخرت ایمان نیاورده و حرام خداوند و پیغمبرش را حرام نمی‌دانند و هم چنین آن دسته از اهل کتاب را که به دین حق، یعنی اسلام، ایمان نیاورده‌اند، مگر این که متعهد شوند با خواری و فروتنی به دست خود جزیه دهند».

می بینید، وقتی محمد دید بعد از 13 سال سخن گفتن از محبت و دوستی و حق و انصاف و عدالت و... در مکه تعداد یارانش به صد نفر هم نرسید، بعد از هجرت به مدینه تغییر اساسی در شخصیت الله بروز نموده و آیاتی مانند بالا نازل شد.

وی ضمن این که آیه را نادرست و موافق مدعای خودش ترجمه کرده، به نحو گزینشی و بدون لحاظ شأن نزول آیه به آن استناد کرده است. ترجمه صحیح آیه چنین است:

جنگ کنید، با کسانی از اهل کتاب که به خدا و روز قیامت ایمان نمی‏آورند و چیزهایی را که خدا و پیامبرش حرام کرده است بر خود حرام نمی‏کنند و دین حق را نمی‏پذیرند، تا آن گاه که به دست خود با فروتنی جزیه بدهند.

اولاً، مقاتله به معنای جنگ کردن دو گروه با همدیگر است، نه کشتن که آقای ایرانی آن را به گونه ای معنا کرده بود، بتواند آن را به نفع مدعای خود استفاده کند. مقاتله بر عملی دو طرفه دلالت دارد. مقاتله حاکی از جنگ دو گروه با همدیگر است. حال آن که قتل حاکی از عملی یک طرفه است.

ثانیاً، در آیه قید «حَتّی یُعْطُوا اْلجَز‎یةَ » آمده است. این قید و قید «قاتلوا»نشان می دهد که مراد کسانی بودند که با مسلمانان سر جنگ داشتند؛ بنابراین، هرگز از این آیه استفاده نمی شود که کشتن اهل کتابی که با مسلمانان سر جنگ نداشته باشند، جایز است.

آن منتقد به آیات دیگر درباره اهل کتاب - که دوره مدنی نازل شده است - عنایت نکرده است که در آنها از اهل کتاب دعوت به همزیستی مسالمت آمیز شده است؛ نظیر:

قُلْ یا أَهْلَ الْکِتابِ تَعالَوْا إِلی کَلِمَةٍ سَواءٍ بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللَّهَ وَ لا نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَ لا یَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (آل عمران، 64)؛ بگو این اهل کتاب بیایید، به آنچه که میان ما و شما مشترک است، پایبند باشیم. این که جز خدا را نپرستیم و هیچ چیزی را شریک او قرار ندهیم و همدیگر را به جای خدا ارباب یکدیگر نسازیم. اگر از این دعوت روی گردانیدند، (ای مسلمانان) بگویید که ما پایبند هستیم.

نیز عنایت نکرده است که اهل کتاب مؤمن در همین دوره مدنی مورد ستایش قرار گرفته اند:

لَیْسُوا سَواءً مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ أُمَّةٌ قائِمَةٌ یَتْلُونَ آیاتِ اللَّهِ آناءَ اللَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ * یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ أُولئِکَ مِنَ الصَّالِحینَ (آل عمران، 113-114)؛ یکسان نیستند، از اهل کتاب مردمی راستارند که در اثنای شب آیه‏های خدا ( از کتاب آسمانی خود) را می خوانند و سجده می کنند، به خدا و روز جزا ایمان دارند، به نیکی وا می دارند و از بدی باز می دارند و به خوبی ها می شتابند، اینان از شایستگانند.

قرآن اهل کتاب را در همین دوره مدنی اهل نجات و فلاح می شمارد:

قُلْ یَأَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلیَ‏ شیَ‏ْءٍ حَتیَ‏ تُقِیمُواْ التَّوْرَئةَ وَ الْانجِیلَ وَ مَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ  وَ لَیزَِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنهُْم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَ کُفْرًا  فَلَا تَأْسَ عَلیَ الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ * إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ الَّذِینَ هَادُواْ وَ الصَّابُِونَ وَ النَّصَارَی‏ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَْخِرِ وَ عَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لَا هُمْ یحَْزَنُونَ(مائده، 68-69)؛ بگو ای اهل کتاب! در خور اعتنا نیستید تا تورات و انجیل را با آنچه از پروردگارتان به شما نازل شده، بپا دارید. آنچه از پروردگارت به تو نازل شده سرکشی و انکار بسیاری از آنها را، فزون می کند، پس غم گروه ستمکاران مخور. کسانی که یهودند و صابئیان و نصاری هر که [از آنها] به خدا و روز جزا ایمان آورده و کار شایسته کرده، نه بیمی دارند و نه غمگین می شوند.

 نوشته شده توسط فرز ها در چهارشنبه 88/2/9 و ساعت 11:27 صبح | نظرات دیگران()

با عرض سلام

این قالب خدمت شما دوستداران مولا می کنم

14 صلوات اش فراموش نشه

برای دانلود کدها فقط روی دانلود کدها کلیک کنید

ما بیش از 60 قالب در ارشیو داریم که به صورت موضوعی ارشیو شدن

به آرشیو نیز سر بزنید

با تشکر

یا علی

دانلود کدها

 نوشته شده توسط فرز ها در چهارشنبه 88/2/9 و ساعت 11:26 صبح | نظرات دیگران()

با عرض سلام

قول قالب نماز رو خیلی وقت پیش داده بودم

ولی از ذهنم یادم رفته بود

اگر چه قالبی با این موضوع در ارشیو نیز هست

دوستان بیشتر قالب ها ارشیو شده است

و به صورت موضوعی

پس به ارشیو هم سر بزنید

لطفا نظر اگر می دید در اخرین پست موجود باشه

چون سفارش هایی که در یاداشت های قبل از یاداشت جدید بدید

اصلا نگاه نخواهد شد

و 14 صلوات قالب فراموش نشه

برای دانلود کدها روی دانلود کدها کلیک کنید

بعد از دانلود از ارشیو در بیارید و در تغییرات قالب جایگزین کنید

با تشکر

یا علی

دانلود کدها

 نوشته شده توسط فرز ها در چهارشنبه 88/2/9 و ساعت 11:26 صبح | نظرات دیگران()