بنام خدا
چند روز قبل، برخی سایتهای خبری(+ و + و +و +) به نقل از سردار قالیباف، شهردار تهران، نوشتند که ایشان در یک سخنرانی در جنوب شهر تهران بیان داشته‏اند : در جبهه ها خبری از کامبیز و ایرج نبود...
البته واضح است که منظور ایشان از بردن این نامها، اشاره به این اسامی خاص نبوده و ایشان در اصل می خواسته‏اند بگویند که بار اصلی جنگ بر دوش مستضعفان بوده و در جبهه ها خبری از مرفهین بی‏درد نبوده‏است.
این حرفیست درست و بجا، اما و صد اما که کسی در جایگاه سردار قالیباف، با آن سوابق درخشان به هیچ وجه شایسته نیست، اینگونه جملات غیردقیق و شبهه برانگیز را برای آنگونه منظورهایی بکار برند.
این اشکالات از چند جهت مطرح است :
1- ما در دین و اخلاق و هنجارهای ملی و اجتماعی‏مان چیزی بنام تفکیک انسانها بر اساس اسم نداریم. این یک بدعت خطرناک است که ما گروهی از جامعه را به جهت داشتن اسم خاص، در دسته یا گروه ویژه ای قرار دهیم و بعد نسبت به آن گروه ارزش داوری خاص داشته‏باشیم. نام هر فرد در زمان تولد و بوسیله والدینش انتخاب می‏شود و خود شخص، با هر مرام و مسلک و عقیده‏ای که هست، هیچ دخالتی در انتخاب نام خود ندارد، مگر اینکه بعد از سن قانونی، با طی مراحل خاص، آن را در شناسنامه‏ی خود تغییر دهد.
2- تاریخ انقلاب و جنگ ما شاهد تعداد قابل توجهی از رزمندگان، شهدا، جانبازان، آزادگان و ایثارگران است که نامشان از همان سنخ نامهای کامبیز و ایرج است و کسی حق ندارد به صرف نام، آنها را نادیده بگیرد.
3- مطرح کردن اینگونه جملات، (هر که چند یقین دارم بدون منظور خاص بر زبان ایشان جاری شده)، نوعی احساس بدبینی و تنفر در افرادی که این نامها و اسامی مشابه‏شان را دارد، ایجاد می‏کند که لطمه‏ای جبران ناپذیر به فرهنگ جهاد و شهادت وارد می‏سازد.
با توجه به موارد فوق، به نظر من، بجاست جناب سردار قالیباف ضمن تامل مجدد در جملاتشان، به گونه‏ای شایسته، این مسئله را جبران نمایند و از کسانی که نامهای کامبیز، ایرج و مشابه آن را دارند، معذرت خواهی کنند.
لازم می‏دانم اضافه کنم که این عدم دقت در جملات، متاسفانه دامنگیر بعضی دیگر از مسئولین، از جمله رئیس جمهور محترم جناب آقای دکتر احمدی نژاد هم هست. مواردی مانند "اینقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دان تان پاره شود"، "این قطعنامه‏ها کاغذپاره ای بیش نیست"، "اینها برای ما مجانی تبلیغ می‏کنند(در مصاحبه ای در نیویورک)" و ... که به نظر می‏رسد مناسب جایگاه ریاست جمهوری  نباشد و شایسته است دقت و تامل بیشتری در انتخاب این جملات انجام گیرد.

هر کارش می‌کردند، قبول نمی‌کرد. می گفت آخه من چیزیم نیست. من هیچیم نیست. باورکنید!
به هر زوری بود فرستادندش مطب خانم دکتر.
پشت در، درشت نوشته بود : خانم دکتر مهرانگیز جمال.
در را باز کرد و نشست...
- بفرمائید : چه مشکلی دارید؟
خانم دکتر! من... من... من سرم یه کم درد داره...
- خب بیائید جلوتر، من معاینه تون کنم...کجاش درد میکنه دقیقاً؟
یعنی داشت، الان بهتره، ولی سینه ام... سینه ام سنگینه یه مقدار...
- سینه تون؟ بسیار خوب، پیراهن تونو بزنید بالا من گوشی بذارم...
خانم دکتر... راستش...
- بفرمائید آقا، راحت حرفتونو بزنید.
دلم یه مقدارمی‌پیچه...
- بله، دل پیچه هم دارید؟ اجازه بدید گوشی رو بذارم...
خانم دکتر... خانم دکتر...
- چیه آقا؟ چرا اینطوری به من زل زده اید؟
خانم دکتر...
- بله آقا. گفتم که بفرمائید. چیزی شده؟
راستش... بله... ولی نه... چی بگم...
خانم دکتر سرش رو انداخت پائین و گفت :
- بفرمائید آقا. من غیر از شما باز هم مریض دارم...
خانم دکتر! من... من... من... میشه روی این صندلی بمونم... بقیه مریضها بیان معاینه بشن؟
- نه آقا نمیشه.
من... من نمی‌تونم... نمی تونم برم...
- نمی تونید؟ چرا؟ شما که با پای خودتون امدید الان! بذارید پای شما رو هم معاینه کنم ببینم...
- نه، مشکلی ندارید آقا... بفرمائید...
...
- چرا اینقدر اینطوری به من نگاه می‌کنید؟ کلی مریض الان پشت در منتظرند. بعضی شون خیلی وقته معطلند ...
من... من نمی‌تونم... نمی‌تونم برم...
- مطمئنید نمی‌تونید برید؟
بله خانم دکتر. دیگه پام حرکت نمی‌کنه که از اینجا برم ... خواهش می‌کنم، خواهش می‌کنم بذارید بمونم...
سکوتی سنگین فضا را فراگرفت...
خانم دکتر مکثی کرد...
بعد گفت : بسیارخوب،  بفرمائید آنطرف بنشینید.
مرد، که تا آنوقت، آنطرف را ندیده بود، نگاهش را برگرداند...
عجب! صدها هزار چشم دید که همه به یک سو دوخته شده...
عجب اتاق بزرگی بود، مطب خانم دکتر جمال...
اتاقی به طول زمان، از ازل تا ابد، به عرض کائنات...

خدا را شکر که زحمات تیم فنی پارسی بلاگ به ثمر رسید و سیستم پیام رسان بالاخره رونمائی شد. کاری که حاصل سه چهار ماه تلاش مداوم و خصوصاً کار شبانه روزی یکی دو هفته آخر سال بود.
بی اختیار، شنیدم که صدائی از درونم گفت: چرا جا گذاشته ای! جوانی و عمرت را...
جوانی و عمر ما به هر شکل، میگذرد، امید که هیچگاه شرمنده ی زمان نباشیم و بتوانیم همیشه پاسخ خداپسندانه ای برای تک تک کارهایمان داشته باشیم.
...
چند نکته ی ناهمگون، به سبک آجیل نوروزی دارم :


اولین و مهمترین گروه خوانندگان هستند، خصوصاً از نوع پاپ و امثال ذلک!...
سومین گروه ورزشکاران خصوصاً فوتبالیستها هستند.


گروه چهارم هم دانشمندان، فرهیختگان و دیگر هنرمندان.

یاد میگیرم که دانش و معرفت و شخصیت و کمالات انسانی و اخلاقی و دینی نه اینکه مهم نباشد، هست خیلی هم هست، اما...
...
این بود آجیل نوروزی بنده.
خب در آجیل ، گهگاه مغز بادام تلخ هم پیدا میشه، اونم خواصی داره خب...
دگر بار صمیمانه و از عمق جان، سال نو را تبریک می گویم و سالی پرخیر و برکت برایتان خواهانم.

دریک انبار کالا در امریکا ، کارگر بی سوادی به کار مشغول بود.او وظیفه داشت تعداد کالای مورد نظر هر گونی را شمارش کرده و در صورت صحیح بودن میزان آن ، روی گونی بنویسد All Correct به معنای " صحیح است" ، چون این کارگر بی سواد بود و طرز نوشتن این کلمه را بلد نبود و فقط تا حدودی حروف را می شناخت ، با استفاده از صدای اول کلمه ها علامتی روی گونی ها می گذاشت.

به این صورت که به جای All ، از O  و به جای کلمه Correct ، از حرف K استفاده

می کرد و به جای کلمه All Correct  روی گونی ها می نوشت O.K

و جالب اینکه هر دو این حروف با حرف کلمه اصلی تفاوت داشت و وقتی کارفرمای کارگر مذکور پرسیده بود این حروف چیست وی در پاسخ گفته بود که به اختصار نوشته است  All Correct  که در آن انبار استفاده از  کلمه O.K رسم شد و سپس به تدریج در دنیا همه گیر شد و امروزه مردم سراسر دنیا از آن به عنوان یک کلمه کلیدی در محاورات استفاده می کنند.

علی پروین	www.aliparvin.ir	وحید هاشمیان	www.hashemian.net
مجید جلالی	www.majidjalali.com	مهدی مهدوی‌کیا	www.mahdavikia.de
علی کریمی	www.alikarimi8.com	فریدون زندی	www.ferydoon-zandi.de

 

مردم انتخاباتی میآفرینند که دشمن را خشمگین کند
تصاویری از احمدی نژاد
فرزندان احمدینژاد چای ریاستجمهوری را نمیخورند
مردم انتخاباتی میآفرینند که دشمن را خشمگین کند
میر حسین امیدوار می باشد که ...
آلبوم جدید و فوق العاده زیبای بنیامین بهادری با نام 88
[عناوین آرشیوشده]